Prawa pacjenta Dania
Prawa Pacjenta w Dani opierają się na ustawie Nr 482 z dnia 1 lipca 1988 roku w sprawie praw pacjentów. Pacjent ma możliwość świadomej zgody na rozpoczęcie i kontynuowanie leczenia, może on również w każdej chwili wycofać zgodę.
Posiada on prawo do uzyskania informacji na temat swojego stanu zdrowia i możliwości oferowanego mu leczenia, ryzyka powikłań i skutków ubocznych. Już 15 letnia osoba ma prawo do podjęcia osobistej decyzji o leczeniu. Jeśli pacjent nie jest zdolny do wyrażenia świadomej zgody, wtedy udzielić jej może osoba jej najbliższa. Również przyjmowanie krwi lub substancji krwiopochodnych odbywa się za świadomą decyzją pacjenta.
Jeżeli natomiast w przypadku danego pacjenta śmierć jest nieunikniona, może od odmówić dalszego leczenia, którego jedynym celem jest tylko odroczyć moment śmierci. W tej samej sytuacji może on korzystać ze środków przeciwbólowych i innych, pozwalających na zmniejszenia cierpienia.
Każdy pacjent ma prawo dostępu do akt, w których znajdują się informacje dotyczące jego zdrowia. Dane pacjenta powinny być poufne i bez zgody pacjenta nie mogą być ujawniane innym zakładom opieki zdrowotnej. Żaden pacjent nie jest zobowiązany do podjęcia się badaniom lekarskim w celu dopuszczenia do systemu emerytalno-rentowego.
Jeśli leczenie jest skomplikowane a interwencja lekarska ma poważny charakter, wtedy opieka zdrowotna może zażądać pisemnej zgody. Pacjent ma prawo do wyboru lekarza czy instytucji opieki zdrowotnej. Posiada nietykalność i prawo do prywatności. Każdy pacjent powinien być traktowany jak człowiek, ma prawo do ochrony i pełnego rozwoju na wszystkich płaszczyznach.
Usługi zdrowotne powinny być dostosowane do tego jakim językiem mówi pacjent, jakiego jest wyznania, jakie wyznaje poglądy polityczne, jaką rasę i płeć reprezentuje, jakie posiada przekonania i w jakiej klasie społecznej się znajduje. Prawo pozwala na dostęp do informacji mówiących o warunkach dostępu do usług zdrowotnych oraz obiektów służby zdrowia.
Każdy zakład opieki zdrowotnej lub placówka jest w posiadaniu niezbędnego wyposażenia technicznego, posiadając wykwalifikowany personel, będący w stanie udzielić pacjentom wiarygodnych i odpowiednich informacji tak samo za pomocą odpowiednich broszur i instrukcji. Pacjent może zmienić rodzaj placówki medycznej ale wtedy będzie musiał sam ponieść różnicę kosztów leczenia, jeśli taka wystąpi.